Ρινοπλαστική είναι η επέμβαση με την οποία επεμβαίνουμε στο σκελετικό μέρος της μύτης με σκοπό να αλλάξουμε το σχήμα ή το μέγεθός της.

Η μύτη αποτελείται από διαφορετικούς ιστούς (οστά, χόνδρους, συνδέσμους, μύες, λιπώδη ιστό, χαλαρό συνδετικό ιστό και δέρμα) οι οποίοι συνδέονται αρμονικά μεταξύ τους και  εξασφαλίζουν την λειτουργικότητα των άνω αεροφόρων οδών.

Ταυτόχρονα αποτελούν  μία από τις πλέον σημαντικές αισθητικές μονάδες του προσώπου.

Η διατήρηση λοιπόν κατά την επέμβαση της διπλής αυτής σημασίας  της ρινός και η βελτίωση του λειτουργικού αλλά και του αισθητικού μέρους είναι αυτό που πρέπει πάντα να έχει σαν στόχο  ο πλαστικός χειρουργός.

Η ρινοπλαστική είναι από τις πλέον σύνθετες και απαιτητικές επεμβάσεις της πλαστικής χειρουργικής.

Είναι συνδυασμός γνώσης, εμπειρίας, τέχνης, ταλέντου, φαντασίας και κριτικής ικανότητας του πλαστικού χειρουργού.

Κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Υπάρχουν κέντρα, όπου αναφέρονται στατιστικές επανεγχείρησης, μετά από ρινοπλαστική, έως και 35% για διάφορες απλές ή σοβαρότερες και πιο σύνθετες περιπτώσεις.

Είναι σημαντική η προεγχειρητική εκτίμηση της κάθε περίπτωσης και η ενημέρωση του ασθενούς για ρεαλιστικά αποτελέσματα.

Δεν συμφωνώ (και δεν είναι μέρος της ενημέρωσης των ασθενών μου, προεγχειρητικά) με την χρήση προγραμμάτων στον υπολογιστή όπου μπορεί κανείς να «ζωγραφίσει» ότι είδους μύτη θέλει.

Θεωρώ ότι ο τρόπος αυτός περισσότερο αποπροσανατολίζει και λιγότερο ενημερώνει, επί της ουσίας.

Προτιμώ να εξηγώ με απλά λόγια που και γιατί θα επέμβουμε σε κάθε περίπτωση, μπροστά στον καθρέπτη, που αποσκοπούμε και τι, κατά την γνώμη μου δεν πρέπει να κάνουμε.

Έτσι από την κουβέντα, τις περισσότερες φορές καταλήγουμε σε αρμονικές, ρεαλιστικές και κυρίως «φυσικές» προσδοκίες για το αποτέλεσμα.

Σημαντική θέση στην προεγχειρητική προετοιμασία, έχει επίσης η λεπτομερής φωτογράφηση.

Οι φωτογραφίες πριν την επέμβαση δεν είναι μια απλή αποτύπωση της πριν και της μετά το χειρουργείο εικόνας του ασθενού μας.

Είναι ένα σημαντικό εργαλείο το οποίο συμβουλευόμαστε διεγχειρητικά, καθώς ο ασθενής μας είναι ξαπλωμένος και είναι αλλαγμένες οι ανατομικές σχέσεις του προσώπου.

Στο χειρουργείο πρέπει πρώτα απ’ όλα στις περιπτώσεις που αυτό είναι απαραίτητο να διορθωθούν οι ατέλειες του λειτουργικού μέρους της μύτης.

Αυτό γίνεται διορθώνοντας το σκολιωτικό διάφραγμα που πολλές φορές συμβάλλει στην απόκλιση της μύτης, δεξιά ή αριστερά από το κέντρο του προσώπου.

Διορθώνεται και όποια υπετροφία, αφορά τις κάτω και μερικές φορές τις μεσαίες ρινικές κόγχες.

Στην συνέχεια διορθώνουμε ατέλειες που αφορούν το αισθητικό μέρος της μύτης.

Η ρινοπλαστική γίνεται κατά περίπτωση με κλειστή ή με ανοιχτή μέθοδο (προσωπικά προτιμώ συνήθως την κλειστή μέθοδο).

Κλειστή ρινοπλαστική είναι εκείνη, κατά την οποία, η επέμβαση γίνεται μέσω εσωτερικής τομής σε κάθε ρώθωνα, ο τραυματισμός του ακρορρινίου (tip of the nose) είναι μικρότερος και εξωτερικά δεν υπάρχουν καθόλου τομές.

Κάθε αλλαγή αφορά όλα τα τμήματα της μύτης, στον βαθμό που κρίνεται απαραίτητο.

Προσοχή χρειάζεται στην συντηρητική αφαίρεση των ιστών που αποτελούν την μύτη, γιατί είναι μοναδικοί και στις περιπτώσεις υπερδιορθώσεων είναι δύσκολο να αναπληρωθούν.

Η επέμβαση διαρκεί από μιάμιση έως δύο ώρες συνήθως, εκτός των περιπτώσεων που είναι επανεγχειρήσεις και χρειάζονται ιδιαίτερες τεχνικές.

Κατά το τέλος της επέμβασης, τοποθετούνται αιμοστατικά ταμπόν, που έχουν στο κέντρο μικρό σωληνάκι, έτσι ώστε να επιτρέπουν στον ασθενή να αναπνέει από την μύτη και κατά  τις επόμενες 3-4 ημέρες που παραμένει με αυτά.

Στην ράχη της ρινός τοποθετούνται ειδικές αυτοκόλλητες ταινίες που προστατεύουν το δέρμα αλλά και που έχουν σημαντικότατο ρόλο στο «στρώσιμο» των μαλακών ιστών επάνω στον νεοδιαμορφωμένο σκελετό της.

Τέλος τοποθετείται ένας ειδικός θερμοπλαστικός νάρθηκας που στηρίζει για μία εβδομάδα την μύτη.

Μετά την εβδομάδα και την αφαίρεση του νάρθηκος τοποθετούνται νέες αυτοκόλλητες ταινίες για 5-7 επιπλέον ημέρες.

Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει οίδημα (πρήξιμο) γύρω από τα μάτια και το μέτωπο και μερικές φορές εκχυμώσεις  (μελανιές) για 5 έως 7 ημέρες.

Η μύτη συνεχίζει να ξεπρήζεται εμφανώς για το επόμενο μετεγχειρητικό δίμηνο.

Στην ουσία όμως η επούλωση συνεχίζεται για  τους επόμενους οκτώ, δέκα ή δώδεκα μήνες.

Στο διάστημα αυτό είναι πολύ χρήσιμο να γίνεται από τον ασθενή μασάζ σε όλα τα σημεία της μύτης.

Οπου κρίνεται για την συμμετρία του προσώπου απαραίτητο, η ρινοπλαστική μπορεί να συνδυαστεί με γενειοπλαστική , δηλ. με την τοποθέτηση προθέματος στην περιοχή του γενείου (πηγούνι) στις περιπτώσεις μικρού ή μετρίου υπογναθισμού της κάτω γνάθου.

Το σίγουρο είναι ότι μία επιτυχής επέμβαση αλλάζει όλη την εμφάνιση του προσώπου, ενισχύει την αυτοπεποίθηση και παράλληλα επηρεάζει θετικά την ψυχολογία των ασθενών, βελτιώνοντας έτσι και την ποιότητα της  ζωής τους.